رفقای فعال در جنبش کارگری، کارگران مبارز! ایران یکی از حساس ترین دوره های حیات خود را می گذراند. رژیم سرمایه داری اسلامی بعد از سال ها گرفتار یک پراکندگی و بحران درونی تعیین کننده شده است. توده های خشمگین مردم که از بازی فریبکارانه انتخابات و لگدمال شدن آشکار حیثیت و اعتماد خویش به خشم آمده اند هر روز به خیابان می ریزند و فریاد می زنند که این وضع باید عوض شود! ما این حاکمان متقلب و جنایتکار را نمی خواهیم!
آنچه درگیرش هستیم یک کودتای ارتجاعی است که با پاسخ غافلگیر کننده ای از سوی مردم روبرو شده است. پاسخ مردم می رود که از چارچوبه تنگ دعواهای جناحی رژیم اسلامی عبور کند و راه بر جوشش انقلابی توده های ستمدیده بگشاید. این کار ساده انجام نخواهد شد. برای اینکه چنین شود، مردم باید در شمار گسترده و گسترده تر از امروز در میدان بمانند. باید برای جزء به جزء حرکات و تدابیر این رژیم کودتایی، جواب داشته باشند. ترساندن و به خانه راندن مردم، فرسودن خیزش کنونی با تبلیغ این دروغ که مبارزه به جایی نخواهد رسید، مهمترین تدبیر حاکمان در شرایط امروز است. تیراندازی بر جمعیت، قمه کشی و دستگیری های گسترده همگی با این هدف انجام می شود. جلوگیری از اطلاع رسانی، تدبیر دیگری است که باید با تمام قوا با آن مبارزه کنیم. بعد از تلفن همراه و اینترنت و پارازیت ماهواره ای حالا دیگر نوبت جمع آوری بشقاب های ماهواره ای است. اینبار به خانه ها می ریزند و شیشه ها را می شکنند تا به مردم بگویند که شوخی ندارند. اما مردم هم با این جانیان مفتخور که از خون و کار توده ها چاق و چله شده اند، شوخی ندارند. باید هر جا قصد تعرض به تظاهرات، به تحصن، به خانه و مجتمع های مسکونی، به بیمارستان ها و مدارس و دانشگاه ها را کردند، با پاسخی جانانه روبرو شوند. شرط موفقیت ما در این کار، متحد شدن، تشکل های کوچک و بزرگ گوناگون ساختن برای سازماندهی و نقشه ریزی و دستیابی به تاکتیک های عملی مبارزاتی است.
در این میان، فعالان جنبش کارگری و کارگران حق طلب و مبارز در سراسر ایران نباید در حاشیه بمانند. نباید دچار این تصور نادرست شوند که این وقایع ربطی به زندگی و سرنوشت ما ندارد. شک نکنید که پیروزی کودتاگران یعنی استثمار شدیدتر، فقر بیشتر، فلاکت و بردگی مزدی خرد کننده تر. شک نکنید که اگر این باند جنایتکار به کمک یگان ضد شورش و نیروهای امنیتی و انتظامی و اوباش بسیجی بتوانند مردم را به خانه برانند، وحشیانه ترین سرکوب و کشتار را به جامعه ما تحمیل خواهند کرد. کارخانه ها و محیط های کارگری و محلات زحمتکشی باید به صحنه اعتراض و مبارزه روزمره تبدیل شود. شعارها باید از سطح شعارهای رایج اقتصادی و رفاهی فراتر برود و مشخصا سیاسی شود. هر چه شرایط کنونی در جهت گسترش جنبش عمومی مردم بیشتر ادامه پیدا کند، امکان و فرصت پیشروی و موفقیت و پیروزی توده های کارگر و ستمدیده و اکثریت مردم در برابر این رژیم ستمگر بیشتر خواهد شد.
کارگران امروز روز به میدان آمدن است! امروز روز اعتراض و تحصن و اعتصاب علیه رژیم سرمایه داران کودتاچی است! فردا ممکنست خیلی دیر باشد. متحدانه به میدان بیاییم.
برگرفته از بولتن شماره 5 ویژه ماه مه 1389
جمعی از فعالین کارگری(جافک)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر