۱۳۹۱ شهریور ۱۴, سه‌شنبه

اقتصاد سیاسی نیروی کار صنعت نفت در ایرانِ پس از جنگ


Top of Form
Bottom of Form
اقتصاد سیاسی نیروی کار صنعت نفت در ایرانِ پس از جنگ

كانون مدافعان حقوق كارگر: امر تشكل يابي براي كارگران جهت دفاع از حقوقشان ضرورت جدايي ناپذير زندگي آنان است. امروزه در اكثريت قريب به اتفاق كشورهاي جهان اين امر پذيرفته شده است و كشورهاي محدودي هستند كه هنوز با تشكل هاي كارگري مقابله مي كنند. هر چند در ميان كشورهايي كه تشكل را حق كارگران و مجموعه ي كاركنان يك رشته يا صنف مي دانند، تلاش براي تصاحب و انحراف اين تشكل ها درجهت خواست سرمايه داران فراوان مشاهده مي شود و طبقات حاكمه قدرتمند تلاش مي كنند تا هر چه بيشتر تشكل هاي كارگري را درجهت منافع خودشان سازمان دهند، اما ممنوعيت تشكل در صنايع بزرگ در سراسر جهان امري استثنايي است. هم اكنون بر طبق مصوبه هاي وزارت كار ايجاد تشكل در صنايع نفت وگاز و خودروسازي ممنوع است و به كاركنان وكارگران اين بخش ازمجموعه اقتصادي اجازه ي تشكيل اتحاديه و سنديكاها و حتا انجمن هاي اسلامي به رسميت شناخته شده براي ساير واحدهاي توليدي، را نمي دهند و كساني كه در اين جهت فعاليت مي كنند مورد پيگرد قرار مي گيرند.
دراغلب كشورهايي كه نسخه هاي صندوق بين المللي پول و بانك جهاني براي آزاد سازي اقتصادي به اجرا درآمده  و خصوصي سازي و رها سازي نيروي كار در جهت بالا بردن سودهاي سرمايه داران توصيه شده است، تشكل هاي سنديكايي و كارگري به رسميت شناخته شده و قراردادهاي دسته جمعي و سه  جانبه گرايي نيز مورد قبول قرار گرفته است. هر چند كه مي دانيم اين قراردادهاي دسته جمعي و تعيين حقوق از طريق سه جانبه گرايي حقوق واقعي كارگران را تامين نمي كند، اما مي تواند نسبت به بي حقوقي كامل يك گام به جلو باشد.
متاسفانه در كشور ما و به خصوص در صنايع پايين دستي نفت وگاز و يا خودروسازي و غيره، هر چند سياست هاي خصوصي سازي و رهاي سازي نيروي كار با شدت هر چه تمام تر اجرا مي شود، اما كارگران از ابتدايي ترين حقوق تشكل يابي محروم هستند و اين مهم، جز با مبارزات پيگير به دست نمي آيد.
 تحقيق ذيل كه نشان مي دهد چگونه حقوق كارگران شركت نفت در يك پروسه ي زماني طولاني گام به گام از آنان گرفته شده است. كارگراني كه تشكل هاي صنفي شان سابقه اي بيش از 50 سال دارد و اعتصابات واعتراضات آنان در جريان مبارزه با شركت انگليسي براي ملي شدن نفت صفحات ارزشمندي از تاريخ معاصر ما را به خود اختصاص مي دهد
به اميد آنكه اين گزارش وگزارش هاي ديگر بتواند راهنماي فعالان كارگر در ايجاد هر چه وسيع تر تشكل هاي سراسري كاركنان اين صنعت باشد. به همان گونه كه تلاش هاي كارگران پروژه اي و ساير كارگران در متشكل شدن حول خواسته هاي مبرمشان اولين نتايج را به بار آورده است، ساير بخش هاي اين صنعت هم بتوانند اولين گام ها را در جهت ايجاد تشكل هاي خود بردارند.
محمد مالجو
متن مقاله را مي توانيد از اينجا دانلود كنيد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر