کارگران لاهیجان در 2 پلان
لاهیجان ؛ شهر به اصطلاح توریست پذیر همانند شهرهای دیگر گیلان سالیانی
ست که ظرفیت کشاورزی خود را از دست داده ، پرورش کرم ابریشم به خاطره ها پیوسته ، چایکاری
بعلت ورود بی رویه چای توسط بخش تجاری با نفوذ نفس های اخر را می کشد. برنج نیز به
علت عدم حمایت از کشاورزان و ورود بی رویه آینده ای مبهم دارد و ایستایی و عدم صنایع
تبدیلی و کاشت و برداشت سنتی کم و کاست های زیر بنایی این ویرانی اند .
رکود صنعتی در منطقه همانند سایر مناطق و قانون کار و باز گذاشتن دست
صاحبان کارگاه ها و کارخانه های مواد غذائی و ... با نام پُر طمطراق کارآفرین ، گلوگاهِ کارگران را
که برای معیشت زندگی مجبور به تن دادن به ضد انسانی ترین شیوه ی کار هستند را
،می فشارد و نیروهای کارتحصیلکرده و غیره در پادویی مغازه های این شهر ،تاثر انگیز
است .
به دو نمونه از این کارخانه های شهر اشاره می شود :
کارخانه تولیدی کلوچه نوشین
شرکت تولیدی نوشین فرد (کلوچه و کوکی و ... نوشین) با سابقه یی بیش از
نیم قرن وداشتن حدود 400 نفرکارگرهمچون اکثر کارخانه ها و کارگاه های تولیدی کشور فاقد
امکانات رفاهی و تعاونی برای کارگران است .در
فیش حقوقی کارگران این شرکت مبلغ ده هزار تومان حق مسکن و ده هزار تومان حق خواروبار
لحاظ شده ، عیدی را بر اساس پ دو ماه از حداقل حقوق ثبات کارگران در نظر گرفته و اضافه
کاری از ساعتی 2500 تومان تا 3500 تومان بر حسب سابقه ی کارگرمحاسبه می گردد. این شرکت برای فرار از شرایط سختی کار به کارگر ، تنها
7.5 ساعت کار برای اداره ی بیمه گزارش می دهد ولو اینکه این اضافه کار 10 تا 12 ساعت
در روز باشد .کارگران در کارخانه نوشین از یک
روز تعطیلی در هفته بهره می برند که در ایام رونق کارخانه همین یک روز هم حذف می شود .کارگران قراردادی بدون تاریخ با کارخانه منعقد می کنند
تا کارفرما هر زمان که بخواهد آنها را اخراج کند ، این قرارداد برای کارگران تازه وارد
عموما 3 ماهه منعقد می گردد .
*پس از سر آمدن مدت اتمام قرارداد ع کارگران هربار با تسویه
کامل سنوات روبرو هستند .
سر دواندن کارگران موقع اخراج از مشکلات دیگر این شرکت تولیدی می باشد
، که در پی آن کارگر به دلیل ضد و بند شرکت با اداره ی کار مدت ها بلا تکلیف شده و
از حق مسلم خود – بیمه بیکاری-
محروم می شود .موارد گفته شده پاره ای از مشکلات
کارگران زحمتکش شرکت نوشین می باشد .
کارخانه لاهیج سوله
سازنده ی سوله های فلزی با حدود 57 کارگر و سابقه ای بیش از 17 سال در
تولید سازه .شرکت فوق الذکر با کارگران خود قراردادی
ماهیانه منعقد نموده و اضافه کاری را بر اساس ساعتی 2500 تومان محاسبه می کند .کارگران این شرکت مبلغ ده هزار تومان حق مسکن و
47800 تومان حق اولاد دریافت می کنند ، نحوه ی پرداخت عیدی به این صورت است که ، مبلغی
به اندازه ی حقوق ثابت یک ماه به کارگران تعلق می گیرد .کارگران
ماهیانه رسید بُن خواروبار را امضا می کنند
و مبلغ بُن از حقوق آنها کسر گردیده ولی عملا هیچ بُنی پرداخت نمی شود . تعطیلات در این شرکت به این
گونه ست که ، بیش از دو روز حقوق محاسبه نمی شود . چنانچه کارگری در مقابل بازرس اداره
کار از اوضاع گله مند شود خطر اخراج او را تهدید می نماید .یکی از عجیب ترین موضوعات در این کارخانه این است
که کارفرما در پاره ای از مواقع مبادرت به
ضرب و شتم کارگران در ملاء عام می نماید.
کارگران چون کارگران دیگر کارگاه ها و کارخانه ها با نا امیدی بیشتر روز
به روز نسبت به آینده شان و دلسرد تر می شوند .
گزارش کارگر فلزکار
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر