آذر، صدای زنان ايران
صدا و پيام آذر را از زبان زنان و مردان مبارز خواهيم شنيد. غم نبودن او را به ياران هم رزم او رفقای حزب کمونيست ايران (مارکسيست لنينيست مائوئيست)، سازمان زنان هشت مارس (ايرانی ـ افغانستانی)، جنبش انقلابی انترناسيوناليستي، خانواده اش و و مردمی که به نوعی او را می شناختند تسليت می گويم.
همراه با تشکيل سازمان زنان هشت مارس و حضور علنی آذر درخشان در ميدان مبارزه طبقاتي، روشن بود زنی آزموده چون جنگجوی تمام وقتی در حال مبارزه عليه ستم جنسی است. سرباز تمام وقت انقلاب بودن برای يک زن، به ويژه اگر ازدواج کرده باشد، تنها زمانی ميسر است که بتواند به شکلی موثر با نهاد خانواده تعيين تکليف کند، توانسته باشد اتوريته مردی رابه نوعی شکسته باشد. قدرت آذر بهنگام گلاويز شدن با سيستم مردسالار و مدافعان آن بخشاً ناشی از سبکبالی او بود.
يازده سال جنگ و گريز عليه بيماری افسار گسيخته ی سرطان، تحمل زخم های متوالی چاقوی جراحی و بمباران شيميائی و پرتوی در عين حال مبارزه ی ماهرانه عليه مرتجعين مردسالار بومی و جهاني، خود حکايت ها از تشکل و رفاقتی ريشه دار برای رهائی از بختک مردسالاری می کند. ادامه ی چنان مبارزاتی در اين زمانه که هرچيز اسير و زبون روابط کالائی است بدون داشتن رفقائی متحد باورکردنی نيست.
تاکيد آذر بر کمونيست بودن در زمانه ی جنايات بنيادگرايان بومی و امپرياليست ها و تلاشش برای شرکت در جمعبندی از تجارب پرولتاريا و سهم دادن برای تصحيح و ارتقاء نگرش پرولتاريا در زمينه ستم جنسی شورانگيز و الهام بخش است. آذر در کنار زنان مبارز سرشار از اميد و انرژی می شد و خود عاشقانه برای اتحاد جنبش زنان به حول خطی پرولتری فعاليت می کرد.
آذر در زندگی و مرگش خرافه ی مذهب را به چالش گرفت و صدای اعتراض زنان ايران عليه مرتجعين جمهوری اسلامی و حاميان امپرياليست اش شد. چه پرشکوه بود حمل پرچم سرخ لبريز از دلنوشته های دوستان اش با غرش سرود انترناسيونال در روز وفات اش همراه با بسياری از دوستداران کمون به مناسبت گراميداشت مبارزين کمون پاريس در قبرستان پرل لاشز.
عزيز دل!
می بينم ات آذر
در زنان پرولتر که گيسوان آتشينت را می بافند
طنابی باشد مرگ مردسالاری را،
و در دختران شورشگر
که با نامت سنگرهای عصيان به پا می کنند
و در مردانی
که با نگاهت جنبه ی زنانه خود را می بينند.
سينا احمدی
همراه با تشکيل سازمان زنان هشت مارس و حضور علنی آذر درخشان در ميدان مبارزه طبقاتي، روشن بود زنی آزموده چون جنگجوی تمام وقتی در حال مبارزه عليه ستم جنسی است. سرباز تمام وقت انقلاب بودن برای يک زن، به ويژه اگر ازدواج کرده باشد، تنها زمانی ميسر است که بتواند به شکلی موثر با نهاد خانواده تعيين تکليف کند، توانسته باشد اتوريته مردی رابه نوعی شکسته باشد. قدرت آذر بهنگام گلاويز شدن با سيستم مردسالار و مدافعان آن بخشاً ناشی از سبکبالی او بود.
يازده سال جنگ و گريز عليه بيماری افسار گسيخته ی سرطان، تحمل زخم های متوالی چاقوی جراحی و بمباران شيميائی و پرتوی در عين حال مبارزه ی ماهرانه عليه مرتجعين مردسالار بومی و جهاني، خود حکايت ها از تشکل و رفاقتی ريشه دار برای رهائی از بختک مردسالاری می کند. ادامه ی چنان مبارزاتی در اين زمانه که هرچيز اسير و زبون روابط کالائی است بدون داشتن رفقائی متحد باورکردنی نيست.
تاکيد آذر بر کمونيست بودن در زمانه ی جنايات بنيادگرايان بومی و امپرياليست ها و تلاشش برای شرکت در جمعبندی از تجارب پرولتاريا و سهم دادن برای تصحيح و ارتقاء نگرش پرولتاريا در زمينه ستم جنسی شورانگيز و الهام بخش است. آذر در کنار زنان مبارز سرشار از اميد و انرژی می شد و خود عاشقانه برای اتحاد جنبش زنان به حول خطی پرولتری فعاليت می کرد.
آذر در زندگی و مرگش خرافه ی مذهب را به چالش گرفت و صدای اعتراض زنان ايران عليه مرتجعين جمهوری اسلامی و حاميان امپرياليست اش شد. چه پرشکوه بود حمل پرچم سرخ لبريز از دلنوشته های دوستان اش با غرش سرود انترناسيونال در روز وفات اش همراه با بسياری از دوستداران کمون به مناسبت گراميداشت مبارزين کمون پاريس در قبرستان پرل لاشز.
عزيز دل!
می بينم ات آذر
در زنان پرولتر که گيسوان آتشينت را می بافند
طنابی باشد مرگ مردسالاری را،
و در دختران شورشگر
که با نامت سنگرهای عصيان به پا می کنند
و در مردانی
که با نگاهت جنبه ی زنانه خود را می بينند.
سينا احمدی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر