باز هم در باره کارگران زندانی و ....

باز هم در باره کارگران زندانی و وظایف کارگران آگاه و کمونیست!

رفقای عزیز کارگر و تحت استثمار!

همچنانکه همه شاهد هستیم، رژیم جمهوری اسلامی، بعنوان یک دولت دیکتاتور و بغایت ارتجاعی سرمایه داری که در بحران ناشی از بحران عمیق سیستم سرمایه داری امپریالیستی جهانی و وضعیت سیاسی و اقتصادی مخصوص ایران، دست و پا می زند تا فرو نرود، کمر بسته است که بهر وسیله ی ممکنه که اگر چه به شکنجه و مرگ  و میر عمومی و بویژه  مرگ کارگران رادیکال و آگاه منجر گردد، متوسل شده تا قادر شود که از سود و منافع سرمایه داران داخلی و امپریالیستی خارجی دفاع کند و بر این مبنا هر صدای مخالفی را در گلو خفه می کند. این است که فعالین و مبارزین اجتماعی و مخصوصا کارگران آگاه و مدافع منافع خویش و هم طبقه ای هایشان را زندانی کرده، شکنجه نموده و یا زیر شکنجه آنها را به مرگ می رساند و یا به مرگی جانکاه دچارشان می کند که یا جان فشان شوند و یا وادار به سکوت و تأئید سیاست های ضد کارگری و ضد مردمی اش نماید. و سر انجام چه بسا که تیرباران و اعدامشان می کند.

این است آن  دلیل اساسی که امروزه کارگران رادیکال و آگاهی مثل رضا شهابی، علی زمانی، محمد جراحی وبهنام ابراهیم زاده و... را در چنین وضعیت اسفناکی در زندان نگه داشته است و شکنجه جسمی و روحی شان می دهد. سازمانهای جهانی رسمی هم که متأسفانه امروزه  به نام مدافع منافع طبقه کارگر موجود هستند، مثل اکثر اتحادیه ها و کنفوراسیون  و فدراسیون های کارگری و بویژه سازمان جهانی کارگر، احزاب وسازمانهای چپ، سوسیال دموکرات و غیره کاملا به راست چرخیده و در خدمت منافع طبقه سرمایه دار جهانی قرار گرفته اند و خیال دولت های دیکتاتور و ارتجاعی ای چون جمهوری اسلامی از غرغر کردن آنها راحت است که به قولی چاقو دسته اش را نمی بُرَد. دراین میان، فقط طبقه کارگر وبویژه خود شما کارگران آگاه هستید که بایستی به مبارزه ای همه جانبه برخیزید تا بتوانید رژیم ددمنشی، مانند  جمهوری اسلامی سرمایه داری و دولت اطلاعاتی- امنیتی  حسن روحانی، دُم تکان دهنده در برابر دولت های امپریالیستی و چنگ و دندان نشان دهنده در برابر خودتان  را بعقب نشینی وادار کنید و رفقایتان را از زندان و زجر کشیدن بیشتر از این نجات دهید که نجات دهنده دیگری نیست و نخواهدبود!

آری؛ رفقای کارگر، خود را سازمان دهید و تشکلات توده ای طبقاتی و  کمیته های کمونیستی و مخفی تان را تشکیل دهید تا از آن راه موفق به ایجاد سازمان سیاسی تان، حزبتان، حزب کارگران آگاه و کمونیست گشته و قادر گردید، رفقای تان را از زجر کشیدن نجات شان دهید. بدانید که تا روزی که رژیم و سرمایه داران حریص وطماع کار خودشان را در برابر یک طبقه کارگر سازمان یافته و مصمم به یک مبارزه همه جانبه که سیستم طبقاتی را نشانه گرفته و دولت را بعنوان یک دستگاه برای سرکوبی خویش هدف گرفته، نه بینند، این اوضاع به همین سان، با کمال ناباوری، ادامه خواهد داشت و بهبود نمی یابد که هیچ، بل که تمامی شواهد نشان می دهند که روز به روز بدتر می شود.

اگر به اوضاع کمی دقت کنیم، متوجه می شویم که  رفقا و همکارانمان را در خیابان و محل کار می کشند، از کار بی کار می کنند یعنی به مرگی جانکاه گرفتار شان می کنند  یا تحت فشار قرار داده و وادار به تبعید شان می نمایند و یا  زندانی می کنند و شکنجه می دهند و زجر کُش می نمایند و ما را  نیز به دنبال نخود سیاه، به درب این سازمان و آن مؤسسه باصطلاح حقوق بشری و مدافع دموکراسی و غیره  دست آموزشان چه داخلی و چه جهانی می کشانند.

اما، ما، به باورمن، یک راه بیشتر نداریم یعنی  راه و چاره ی دیگری برای مان نگذاشته اند و آنهم اینکه فقط با باور به نیروی طبقاتی مان وسایر زحمتکشان تحت ستم و فرزندان آگاه و روشنفکرمان، خود را سازماندهی نموده و به یک مبارزه  طبقاتی، نبرد طبقاتی و با استفاده از تمامی اشکال آن و  همه جانبه و سرنوشت ساز برخیزیم. این رژیم ها نشان داده اند که فقط زبان زور سرشان شده و می شود. اصلا، کل تاریخ جوامع طبقاتی و مخصوصاٌ خود سیستم سرمایه داری- امپریالیستیِ جنگ طلب و خون ریزو خاصه تجربه این صد ساله در ایران سرمایه داری،  این را می گویند که زور سازمان یافته ی ارتجاعی طبقه حاکمه را  فقط با زور سازمان یافته طبقه محکوم و انقلابی  یعنی خودمان می توانیم بر اندازیم. این را هم بدانیم که ما قادر به این کار هستیم که فقط اراده ی آگاهانه ونیروی سازمانیافته داخلی و بین المللی طبقاتی مان لازم و ضروری است.

بببنید با رضا شهابی این انسانی که در تمام طول زندگی اش جز کارگری و جز دفاع از خود و منافع طبقاتی شما، بعنوان کارگران و زحمتکشان، کاری نکرده و جرمی نداشته است، جانیانی که دست شان تا مرفق به خون فرزندان و همکاران شما آلوده است، کسانی که میلیارد ها از دست رنج شما را دزدیده اند که یک رقم آن، یعنی در حساب و دارائی های یکی ازارگان های تحت سرپرستی رهبرشان 96 میلیارد دلار آمریکائی است،  چه کرده و می کنند. دیگر بس است، رفقا ی گرامی دیگر بس است!

اطلاعیه شماره 62- اعزام مجدد رضا شهابی به بیمارستان جهت MRI

به گزارش رسیده رضا شهابی روز شنبه 30 آذر جهت MRI مجدد از کمر به بیمارستان شهدا تجریش انتقال داده شد. MRI‌ مجدد بنا به دستور پزشکی قانونی و به خاطر وخامت وضعیت کمر رضا انجام شده است. بنا به این گزارش وی وضعیت جسمی خوبی نداشته و برای حرکت نیاز به کمک داشته است و همچنین بی حسی پای چپ وی کاملا مشهود بوده است.

در یک ماه گذشته رضا به دلیل درد شدید در ناحیه کمر و انتهای ستون فقرات فقط به کمک داروهای مسکن و کورتون توانسته است این شرایط را تحمل کند. وخامت اوضاع او به نحوی است که عملا پای چپ وی بی حس شده است و برای هر حرکت کوچکی نیاز به همراهی چند نفر دارد تا واژگون نشود. وی حتا برای حمام و دستشویی نیز باید همراه داشته باشد. این در حالی است که علاوه بر پزشک معالج رضا، پزشک قانونی هم تاکید کرده است که وی بایستی برای ادامه درمان بستری شود و همچنین با استفاده از فیزیوتراپی تخصصی و آب درمانی وضعیت بیماریش را کنترل کند؛ اما مسئولین امنیتی و قضائی با وجود وخامت اوضاع جسمی وی نه تنها به او مرخصی درمانی نداده اند بلکه حتی از ملاقات  حضوری وی با خانواده اش را که خودشان مجوز داده بودند ممانعت کرده اند.

ادامه این وضعیت و عدم رسیدگی به وضعیت جسمی رضا شهابی باعث شده است که روند بیماری سریعتر شده و وی در شرایط بحرانی قرار بگیرد. کمیته ی دفاع از رضا شهابی ضمن ابراز نگرانی شدید از وضعیت وخیم رضا، هر گونه پیامد ناشی از عدم رسیدگی و درمان به موقع را متوجه مسئولین امنیتی و قضایی دانسته و از همه تشکل های کارگری ایران و جهان می خواهد تا مراتب اعتراض خود به وضعیت رضا شهابی کارگر و عضو هیئت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد را به هر شکل ممکن اعلام نمایند.

کمیته ی دفاع از رضا شهابی- 1/10/1392

شماره تلفن سخنگوی کمیته دفاع از رضا شهابی، آقای محمود صالحی: ٠٩٣۵٧٣۵٣۴١٢

k.d.shahabi@gmail.com

www.k-d-shahabi.blogspot.com