ما به شورش و طغیان رأی می دهیم!
باز هم
حاکمیت چشم امید به انتخابات‌اش بسته است، هرچند در پی حوادث خیزش مردم بعد از
انتخابات سال ۸۸ توهم
انتخابات و مشارکت مردم در آن بیش از پیش رنگ باخت، اما کماکان انتخابات در سیستم
سرمایه‌داری بهترین ابزار برای گرفتن «مشروعیتِ مردمیِ» اجباری‌ست. فرایند انتخابات
چه در استبدادِ مذهبی از نوع ایران و چه دمکراسی‌های بورژوایی در سایر کشورها
خصوصا کشورهای امپریالیستی این است که بتواند خصومت طبقاتی را بپوشاند و به مردم
حقنه کند که تنها راه دخالت در تعیین سرنوشت‌شان و تنها مجال برای مشارکت سیاسی،
شرکت در انتخابات حکومتی است.
انتخابات
جمهوري اسلامي نیز همواره مجالي براي انتخاب يكي از ميان جمع مرتجعينِ مردسالار و
زن ستيز بوده است و این در حالی است که امروزه اين نظام آن چنان آبروباخته است كه
در نگاه ميليون ها نفر از زن و مرد توجيه خود را براي ادامه ي موجوديت از دست داده
است.
در اين بحرانِ عدم مشروعيت، جمهوري اسلامي از بين مردمي كه فقر
و شكاف طبقاتي بي سابقه اي را تجربه مي كنند، بسيار هدفمند دو قشر را به شدت و به
شكل عريان سركوب مي كند: جوانان طبقات تحتاني و زنان. يعني كساني كه بيشترين
خسارت و فشار را دراين بحران سياسي و اقتصادي تحمل مي كنند و بيشترين پتانسيل را
براي شورش و عصيان عليه وضع موجود دارند. بویژه اینکه این رژیم زن‌ستیز در تاریخ ۳۴ ساله‌ی خود نشان داد که
یکی از دیرک‌های اصلی ستم و استثمارش، فرودستی و بی‌حقوقی زنان بوده است .کسانی که
خود را مستقیما قربانی سیاست‌های اقتصادی جمهوری اسلامی می‌بینند و با از دست دادن
حداقل‌ها، دیگر چیزی برای از دست دادن ندارند و پتانسیل مهارنشدنی برای شرکت در
تغییرات ریشه‌ای در جامعه دارند.
از این
رو ما با شرکت در هیچ نوع انتخاباتی در این سیستم متکی به روابط پدر- مردسالارانه
و واپس‌گرا نمی‌توانیم در تعیین سرنوشت خودمان و در ایجاد یک تغییر جدی و اساسی
نقش بازی کنیم. ما در حفظ این نظام پوسیده هیچ نفعی نداریم.
حتی
تحریم انتخابات و شرکت نکردن و مبارزه‌ی منفی هم دیگر کفایت نمی‌کند. باید بساط
رأی‌گیری و انتخابات این دولت را در هم ریخت! سرنوشت جمهوری اسلامی را باید با
مبارزه برای سرنگونی‌اش در خیابان تعیین کنیم نه پای صندوق‌های رأی! و این بار
زناند که سرنوشت جمهوری اسلامی را در خیابان تعیین خواهند کرد!
در این راستا فعالین سازمان زنان 8 مارس (ایران-افغانستان) در
لندن کارزاری سه روزه علیه انتصاب رژیم جمهوری اسلامی - در پرتو کارزار مرکزی
سازماندهی شده در بروکسل – را سازماندهی کرده و از تمام کسانی که در پایان
بخشیدن به حیات ننگین این رژیم جنایتکار منفعت دارند دعوت می شود که به این کارزار
بپیوندند.
اين
كارزار جاي همه ي كساني ست كه رأي بر سرنگوني جمهوري اسلامي داده اند.
اين
كارزار جاي همه ي كساني ست كه شكي ندارند منافع مردم تحت ستم و زحمت كش از درون
صندوق هاي فريب كاري بيرون نمي آيد.
اين
كارزار جاي همه ي كساني ست كه قلبش شان از بردگي خواهرانش تحت حكومت زن ستيز
جمهوري اسلامي لرزيده است!
اين كارزار
جاي همه ي كساني ست كه از رقص مرگ جوانان فقير و فرودست بر چوبه هاي دار جمهوري
اسلامي قلب شان لرزيده است!
اين
كارزار جاي همه ي كساني ست كه براي جدائي دين از دولت مبارزه مي كنند!
اين
كارزار جاي همه ي كساني ست كه مي خواهند به فقر، گرسنگي، تن فروشي، سنگسار، اعدام،
زندان، شكنجه، برتري طلبي ملي، ستم مذهبي، تبعيض،آپارتايد، سركوب و خفقان و ...
خاتمه بدهند!
اين
كارزار جاي همه ي كساني ست كه مي خواهند به ستم جنسيتي و فرودستي زنان و به
استثمار و بردگي نقطه ي پاياني بگذارند!
گسترده،
پرشور و پرتعداد به اين كارزار بپيونديد!
زمان و
مکان کارزار لندن:
12 و 13 ژوئن-2013: از ساعت 7- 3، در میدان ترافالگار لندن
14 ژوئن-2013
: از ساعت 4- 10، در مدرسه جمهوری اسلامی ایران (محل برگزاری انتخابات) واقع
در:
100 Carlton Vale
NW6
زمان و مکان کارزار مرکزی:
12 و 13 و
14 ژوئن 2013 – سه روز کامل در بروکسل
اگر می
خواهید به شکل فردی یا متشکل به این کارزار بپوندید می توانید برای دریافت اطلاعات
بیشتر با ایمیل و
یا تلفن
زیر با ما در تماس باشید. با مشارکت شما در سازماندهی این کارزار در بروکسل و یا
سایر کشورها به شکل موازی می توانیم عرصه ی مبارزه را گسترده تر
و
پرقدرت تر نماییم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر